2017 – September in foto’s: week 4

Schermafbeelding 2017-10-05 om 10.40.10

De eerste week van oktober zit er bijna op, maar ik kijk hier toch nog even terug op mijn laatste week van September. En dat was me het weekje wel. We moesten nog even hard doorwerken in het huis. Ik ging met een tweeling naar de indoorspeeltuin, had een leuke middag met een vriendin en ging superlekker eten.

Lees verder

2017 – Mijn eerste dansles Lindy Hop

Schermafbeelding 2017-09-27 om 22.48.08.png

bron

Enkele jaren geleden was er een evenement in onze stad waarbij 4 personen een dans deden die niet had mistaan in de film ‘the Great Gasby’. Ik ben niet zo muzikaal aangelegd, uhum, maar het lief en ik vonden het zo’n leuke sfeer dat we beiden zeiden, dat moeten we ook ooit leren. Toevallig leerde ik de naam van die dans kennen door een oud-collegaatje die ook door de dansmicrobe gebeten was. Zij danste zelf al enkele semesters de Lindy Hop en nam ons mee naar een dansfeest waar alleen maar muziek uit de jaren 20 en 30 gespeeld werd. En dan groeide ons liefde nog meer, alleen was er nergens een dansschool in de buurt te vinden die, die specifieke dans aanbood. En dus gingen we maar swingen. 

Die lessenreeks was leuk, maar stijf en niet helemaal wat we verwacht hadden. En dus hebben we onze lessen netjes afgewerkt maar er daarna eigenlijk gewoon mee gestopt. Nu 3 jaar later kennen we onze passen niet meer en leek ons dansavontuur afgelopen.

Schermafbeelding 2017-09-27 om 22.52.13

Tot een maand geleden, toen ik ontdekte dat er een danscursus Lindy Hop gegeven werd op nog geen halfuurtje rijden van ons huis. Het lief wou ook nog steeds leren en we schreven ons meteen in en gisteren was onze eerste les (proefles). En het was geweldig! De lesgevers die zo uit de jaren 30 kwamen, de lessen die in engels gegeven worden, die oude muziek die je niet meer hoort maar waar je zo leuk op kan dansen en de volledige sfeer waarin je beland. Ik had er hoge verwachtingen van maar het was nog beter dan verwacht. 

Ondanks ons gebrek aan ritme denk ik dat we echt zullen leren dansen. Het is nog even wennen om de schaamte aan te kant te schuiven terwijl we met zijn allen de bewegingen van een kip nadoen om op te warmen (ja echt) maar het is fijn om even echt bewust te bewegen. Het was alvast lang geleden dat we nog zo spontaan met de slappe lach gezeten hebben. Al heb ik ook geluk dat ik zo’n leuke danspartner heb..

Nog hoeveel keer slapen tot volgende week woensdag? 🙂

2017 – September in foto’s – week 3

Schermafbeelding 2017-09-23 om 05.19.37

Er zijn zo van die maanden die voorbij vliegen, september is zeker zo eentje. Ik hoop al 3 weken om op woensdag een ander soort blogpost online te krijgen. Maar dan komt real life en is het zaterdag voor ik het besef. Volgende week nieuwe kans, voor nu even een terugblik op mijn week. We kochten een vloer voor in ons huis, ik kocht ook tickets voor Imagine Dragons, ik leerde cement maken en ik had een paar leuke dagen met mijn nichtje en neefjes.

Lees verder

2017 – September in foto’s (week 1)

Schermafbeelding 2017-09-08 om 09.37.31.png

In een ver verleden, toen ik nog dagelijks blogde, vond ik de berichten waarin ik foto’s van mijn week deelde het leukst om te maken. En omdat ik weer wat regelmaat in deze blog wil krijgen start ik terug met jullie een kijkje in mijn leven te geven.

Vorige week was niet zo’n spectaculaire week, ik ging een dagje shoppen in Gent, probeerde de honden te wassen, liep ondertussen rond op een rally, stond heel veel in de file en at veel te veel lekkere dingen..

Lees verder

Adult life – part 1

IMG_7514.JPG

Had jij ooit een eureka moment waarop je dacht, later bouw ik een huis? Wel ik niet. Ik droomde altijd van een groot oud huis met een krakende trap vol geschiedenis. Maar toch, ergens in onze zoektocht naar ons eigen huisje kochten het lief en ik een stuk grond in plaats van een huis. In maart begonnen de grote werken en nu 5 maand verder vertel ik jullie mijn ervaringen met mijn grown up (aka: we bouwen samen een huis) life.

Lees verder

2017 – dreams do come true

fullsizeoutput_7

Ik weet nog perfect dat ik enkele jaren geleden spaarde voor mijn eigen Macbook. Ik zag het al helemaal voor me dat ik mijn blogjes ging typen met zo’n prachtige laptop op mijn schoot. Voor school moest ik mijn centjes in een Windows-computer stoppen en eigenlijk heb ik toen de droom om mijn Macbook te kopen opgeborgen.

En nu een heleboel jaren later is mijn laptop die ik destijds kocht volledig uit elkaar gevallen (neem dat maar heel letterlijk) en besloot ik in een hele impulsieve bui die droom toch weer naar boven te halen. En hier zit ik dan, mijn eerste blogje te tikken op mijn eigen Macbook. Gek hoe het leven kan lopen toch!

En dat bewijst nog maar eens dat je nooit mag stoppen geloven in je dromen, hoe gek en onbereikbaar ze ook lijken. 5 jaar geleden toen ik mijn “if i was a rich girl-wishlist” schreef had ik nooit kunnen denken dat ik vast werk zou hebben, verloofd zou zijn met een hele lieve jongen, een huis aan het bouwen zou zijn en vooral niet dat ik echt de stap zou durven zetten om zo’n speciaal iets als een Macbook te kopen.

En nu ga ik verder met het ontdekken van de wondere wereld van mijn nieuwe laptopje want dat is nog heel hard wennen. Haha!

 

 

2017 – beugelbekkie


Het moet ongeveer een jaar geleden zijn dat ik een beetje onhandig en zenuwachtig bij de orthondontist binnenstapte. Zou ik als 24 jarige echt nog blokjes moeten dragen? 
Even terug in de tijd. Ik heb altijd vrij rechte stevige tanden gehad. Volgens mijn geheugen heb ik nog nooit een gaatje gehad en het enige wat er gebeurd op de jaarlijkse controle is het verwijderen van mijn tandplak. Het was dus even paniek toen er 1 van mijn ondertanden scheef begon te groeien en ik dus richting orthodontist werd verwezen. 

Het verdict was mild, 1 jaar beugel die heel misschien een maandje vroeger af zou mogen. En het werd beter want na een kleine 8 maand heb ik terug rechte tanden en mogen mijn nieuwe vrienden er eindelijk af! Hier enkele dingen die ik leerde over het dragen van een beugel als volwassene.

  • Wit of grijs? Hoe moeilijk kan de keuze zijn? Heel moeilijk dus! Pinterest bracht me ook geen hulp dus ik luisterde braaf naar mijn orthodontist toen ze me zei dat de grijze blokjes makkelijker te verwijderen waren. En neen ik wil geen felgekleurde rekkers. Geef mij maar de minst opvallende grijze. (Al waren die knalroze stiekem ook wel heel leuk)
  • Het inbrengen van de rekkers om plaats te maken tussen de tanden is de hel! Vooral ’s avonds heb ik een paar keer gevloekt en gedacht waar ben ik aan begonnen. Gelukkig zijn er bruistabletten die de pijn wat verzachten. 
  • Dat is meteen ook het goede nieuws want die rekkers waren ook meteen het pijnlijkst. Oke dat metaal in je mond is niet fijn maar eerlijk echt pijn doet het niet. 
  • Het is best ongemakkelijk om een hamburger te eten terwijl er iemand voor je zit. Eigenlijk al het eten blijft zitten. Maar alles went en je weet dat het echte liefde is als je lief je wijst op het feit dat er nog een blad sla tussen je tanden hangt.
  • Lachen met een beugel is wennen. Ik denk dat ik de voorbije maanden alles gedaan heb om te lachen met mijn mond dicht. Tot het besef kwam dat lachen met de tanden bloot zoveel leuker is!
  • Mijn tandenborstel is mijn beste vriend geworden. Ik poets minder 3 keer per dag mijn tanden en ik heb er standaard 1 mee in mijn handtas. Volgens mij ligt er ondertussen ook 1 op mijn werk en in mijn auto. Idem mondspoeling en flosstokjes. Van die laatste kun je er nooit te veel meesleuren!
  • Lispelen is iets waar ik bang voor was maar als ik mijn familie en lief maf geloven babbel ik nog steeds gewoon. 
  • Een dieptereiniging van het tandvlees klinkt minder pijnlijk dan het klinkt. Al kan dat ook liggen aan dat verdovend gas dat ik mijn mond werd gespoten. 
  • Opeens spot je overal volwassen beugelbekkies en dan moet je natuurlijk een praatje maken. Uitwisselen van ervaringen weet je wel. 
  • Het geeft een heerlijk gevoel om stiekem dingen te eten die je normaal niet mag eten met je beugel. Al ben ik zo wel van mijn kauwgomverslaving afgekomen.
  • Elk beugelverhaal is anders maar volgens mij valt het echt heel goed mee!

Nog 2 weken te gaan en dan ben ik terug beugelvrij. Nu kan het aftellen echt beginnen! En ik was vergeten hoe vreemd het voelde om te poseren voor mijn blogfotos. #akwardposing