2017 – Oktober in foto’s – week 2

Vorige week is voorbijgevlogen. Ik had een weekje verlof maar echt uitgerust heb ik niet. Ik ging vooral werken op de bouw maar er waren ook heel wat leuke momenten. Kijk snel even mee naar mijn week in foto’s.

2017 – Oktober in foto’s 1

De eerste week van oktober was er eentje die niet zo goed begon. Rampzalig is nog een beter woord, want zo voelde ik me. Gelukkig werd het alleen maar beter en eindigde de week heel leuk. Kijk maar mee naar mijn voorbije week.

2017 – September in foto’s: week 4

De eerste week van oktober zit er bijna op, maar ik kijk hier toch nog even terug op mijn laatste week van September. En dat was me het weekje wel. We moesten nog even hard doorwerken in het huis. Ik ging met een tweeling naar de indoorspeeltuin, had een leuke middag met een vriendin en ging superlekker eten.

2017 – Mijn eerste dansles Lindy Hop

bron

Enkele jaren geleden was er een evenement in onze stad waarbij 4 personen een dans deden die niet had mistaan in de film ‘the Great Gasby’. Ik ben niet zo muzikaal aangelegd, uhum, maar het lief en ik vonden het zo’n leuke sfeer dat we beiden zeiden, dat moeten we ook ooit leren. Toevallig leerde ik de naam van die dans kennen door een oud-collegaatje die ook door de dansmicrobe gebeten was. Zij danste zelf al enkele semesters de Lindy Hop en nam ons mee naar een dansfeest waar alleen maar muziek uit de jaren 20 en 30 gespeeld werd. En dan groeide ons liefde nog meer, alleen was er nergens een dansschool in de buurt te vinden die, die specifieke dans aanbood. En dus gingen we maar swingen. 

Die lessenreeks was leuk, maar stijf en niet helemaal wat we verwacht hadden. En dus hebben we onze lessen netjes afgewerkt maar er daarna eigenlijk gewoon mee gestopt. Nu 3 jaar later kennen we onze passen niet meer en leek ons dansavontuur afgelopen.

Tot een maand geleden, toen ik ontdekte dat er een danscursus Lindy Hop gegeven werd op nog geen halfuurtje rijden van ons huis. Het lief wou ook nog steeds leren en we schreven ons meteen in en gisteren was onze eerste les (proefles). En het was geweldig! De lesgevers die zo uit de jaren 30 kwamen, de lessen die in engels gegeven worden, die oude muziek die je niet meer hoort maar waar je zo leuk op kan dansen en de volledige sfeer waarin je beland. Ik had er hoge verwachtingen van maar het was nog beter dan verwacht. 

Ondanks ons gebrek aan ritme denk ik dat we echt zullen leren dansen. Het is nog even wennen om de schaamte aan te kant te schuiven terwijl we met zijn allen de bewegingen van een kip nadoen om op te warmen (ja echt) maar het is fijn om even echt bewust te bewegen. Het was alvast lang geleden dat we nog zo spontaan met de slappe lach gezeten hebben. Al heb ik ook geluk dat ik zo’n leuke danspartner heb..

Nog hoeveel keer slapen tot volgende week woensdag? 🙂

2017 – September in foto’s – week 3

Er zijn zo van die maanden die voorbij vliegen, september is zeker zo eentje. Ik hoop al 3 weken om op woensdag een ander soort blogpost online te krijgen. Maar dan komt real life en is het zaterdag voor ik het besef. Volgende week nieuwe kans, voor nu even een terugblik op mijn week. We kochten een vloer voor in ons huis, ik kocht ook tickets voor Imagine Dragons, ik leerde cement maken en ik had een paar leuke dagen met mijn nichtje en neefjes.

2017 – September in foto’s (Week 2)

Dat het leven niet altijd gepland kan worden, ondervond ik deze week. Het begon super maar toen ging ik naar Gent voor een cursus die niet bestond, werd ik ziek en werd de week niet meer beter. Gelukkig bestaat er comfortfood die alles een stuk plezanter maakte. Een kijkje in mijn leven..

2017 – September in foto’s (week 1)

In een ver verleden, toen ik nog dagelijks blogde, vond ik de berichten waarin ik foto’s van mijn week deelde het leukst om te maken. En omdat ik weer wat regelmaat in deze blog wil krijgen start ik terug met jullie een kijkje in mijn leven te geven.

Vorige week was niet zo’n spectaculaire week, ik ging een dagje shoppen in Gent, probeerde de honden te wassen, liep ondertussen rond op een rally, stond heel veel in de file en at veel te veel lekkere dingen..

Adult life – part 1

Had jij ooit een eureka moment waarop je dacht, later bouw ik een huis? Wel ik niet. Ik droomde altijd van een groot oud huis met een krakende trap vol geschiedenis. Maar toch, ergens in onze zoektocht naar ons eigen huisje kochten het lief en ik een stuk grond in plaats van een huis. In maart begonnen de grote werken en nu 5 maand verder vertel ik jullie mijn ervaringen met mijn grown up (aka: we bouwen samen een huis) life.

2017 – dreams do come true

Ik weet nog perfect dat ik enkele jaren geleden spaarde voor mijn eigen Macbook. Ik zag het al helemaal voor me dat ik mijn blogjes ging typen met zo’n prachtige laptop op mijn schoot. Voor school moest ik mijn centjes in een Windows-computer stoppen en eigenlijk heb ik toen de droom om mijn Macbook te kopen opgeborgen.

En nu een heleboel jaren later is mijn laptop die ik destijds kocht volledig uit elkaar gevallen (neem dat maar heel letterlijk) en besloot ik in een hele impulsieve bui die droom toch weer naar boven te halen. En hier zit ik dan, mijn eerste blogje te tikken op mijn eigen Macbook. Gek hoe het leven kan lopen toch!

En dat bewijst nog maar eens dat je nooit mag stoppen geloven in je dromen, hoe gek en onbereikbaar ze ook lijken. 5 jaar geleden toen ik mijn “if i was a rich girl-wishlist” schreef had ik nooit kunnen denken dat ik vast werk zou hebben, verloofd zou zijn met een hele lieve jongen, een huis aan het bouwen zou zijn en vooral niet dat ik echt de stap zou durven zetten om zo’n speciaal iets als een Macbook te kopen.

En nu ga ik verder met het ontdekken van de wondere wereld van mijn nieuwe laptopje want dat is nog heel hard wennen. Haha!

 

 

2017 – sunday afternoon

De ultieme zondagmiddag in de winter is er eentje met de pyjama aan, onder een warm dekentje in de zetel. Voor me een knetterend vuurtje en een leuke film op tv. 
Maar soms slaag ik er toch in om me in een gewone jeans te wurmen, dikke trui aan, wandelschoenen gestrikt, klaar om een winterwandeling te maken.

Koude oren, rode neus, modderige schoenen, een gelukkige hond, prachtige vergezichten, maar vooral een heerlijk gevoel, alsof je even de wereld aankunt. 

De volgende keer dat ik weer geen zin heb ook maar iets te doen moet ik even terugdenken aan die heerlijke boswandeling. En wie weet overtuig ik mezelf dan weer voor een nieuw avontuur. 

Dit schreef ik vorige zondag neer, na een lange wandeling met het lief en de hond.